Tuesday, December 22, 2009

အားနာတတ္သူ

| | 0 comments

ဒါေလးကုိ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက သူလုပ္တဲ့ဘေလာ့မွာတင္ေပးဖူးပါတယ္ အဲ့တုန္းက လူကေနမေကာင္းလုိ႔ ဘေလာ့မေရးႏုိင္တုန္းကာလကပါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေရးၿပီးသား ဇာတ္လမ္းသုံးပုဒ္ရွိထားတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းက ဖတ္မိၿပီးသူဘေလာ့ လုပ္မယ္ဆုိၿပီးေတာင္းပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွလုပ္စရာမရွိေတာ့ေပးလုိက္ ပါတယ္။ သူကအဲ့ဒီနာမည္ပါၾကိဳက္သြားၿပီးနာမည္ပါသူယူမယ္ေျပာပါတယ္။

စည္းရုိးဆုိတာအကာအရံပါ ကၽြန္ေတာ့္ရြာေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ေနတုန္းကစာေရးရင္ ဒီနာမည္သုံးပါတယ္ မဂၢဇင္းေတြပုိ႔တုန္းကပါ တစ္ပုဒ္မွမပါဖူးပါဘူး အဟီး။ ထားပါ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာ ဒီစာကုိဘေလာ့တစ္ခုမွေဖာ္ျပဖူးၿပီးသားပါဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းကဆက္မေရးႏုိင္ေတာ့ဘူးေျပာပါတယ္ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ သူ႔အိမ္ရဲ႕အမိန္႔အရ သင္တန္းမ်ဳိးစုံကုိတက္ေနရၿပီျဖစ္လုိ႔ပါတဲ့။

ကၽြန္ေတာ္ဆက္မတင္ပဲ ဒီအေၾကာင္းအရာကုိမေဖာ္ျပပဲထားလုိက္ရင္ရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီစာမူရဲ႕အဆက္လုိ႔လဲ ေခၚလုိ႔ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ စာမူေလးေတြမတင္ပဲ ေနလုိက္ရမွာစုိးလုိ႔ ဒီစာေလးကုိတင္တာပါအားလုံး ဒီစာေလးဖတ္ဖူးၿပီးသားညီအစ္ ကုိ ေမာင္ႏွမေတြကုိေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ေတာ့ အားေပးပါဦး ဟဲဟဲ။

××××××××××

ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ့ေကာင္က လႊတ္ အားနာတတ္တဲ့ေကာင္ အားနာစရာမရွိၾကံဖန္ ၿပီးေတာ့ကုိ အားနာေနေတာ့ တာ။ ဘယ္ေလာက္အားနာတတ္ သလဲဆုိကၽြန္ေတာ့္ အစ္မ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ခုိးေပးလုိက္ရတဲ့ အထိအားနာတတ္တာ ။

အဲ့ဒီဇာတ္လမ္းကုိ စရမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္မက စရလိမ့္မယ္ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ ဆုိေတာ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္လုိေပါ့ အူတူတူရယ္ ဒီတစ္သက္ရည္းစားရလိမ့္မယ္ လုိ႔ဘယ္ထင္ပါ့မလဲဗ်ာ ေနာ့ ။ အဲ့ဒါကုိမွ တေန႔ သတင္းတစ္ခု သုိးသုိးသန္႔သန္႔ရ တယ္ အစ္မမွာရည္းစားရွိေနၿပီတဲ့ ။

ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္၀မ္းသာလုိက္တာ ကဲဒီဘယ္ေတာ့မွ စြံ႔ေတာ့မယ္ မထင္တဲ့ကိုယ့္ အစ္မဘုတ္သုိက္ ၾကီးက ရည္းစားရတယ္ဆုိေတာ့့္ေပ်ာ္လြန္းလုိ႔ ထန္း ေတာမွာကၽြန္ေတာ္္သူငယ္ခ်င္းေတြကုိအ၀တုိက္ၿပီး အစ္မအတြက္ဂုဏ္ယူပစ္လုိက္ တယ္ဗ်ာ ကဲၿပီးကေရာ ။

အားလုံးေကာင္းပါလွ်က္နဲ႔ ဆုိးေနတာက ကၽြန္ေတာ့္အစ္မရသြားတဲ့ရည္းစားက ၾကက္ဆုိလည္း မဆုိစေလာက္ေလးနည္းနည္းပါးပါး ၊ ဖဲဆုိလည္းလက္တစ္ဆစ္ စာေလာက္၊ အရက္ဆုိလည္း ပုလင္း တစ္လုံးႏွစ္လုံးရယ္ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္ ခ်တတ္တယ္ဗ်။ ရြာမွာေတာ့ နာမည္ၾကိးေပါ့ဗ်ာ သူ႔နာမည္က ျမင့္ဦးတဲ့ အုိ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အစ္မဘုတ္ထုိင္းၾကီးကုိ မ်က္စိလည္လမ္းမွားၿပီး ၾကိဳက္တာေတာင္ ၾကံဖန္ေက်းဇူးတင္ရဦးမယ္ ။

ဒီေလာက္အစားပုတ္အပ်င္းထူ ဒီအရြယ္ထိအိပ္ယာထဲေသးစက္စက္ယုိတတ္ ေသး တဲ့ကိုယ့္အစ္မကုိ ဒင္းက ၾကိဳက္တယ္ဆုိေတာ့ ေတြးၾကည့္ရင္ အားနာစရာေတာ့ ေကာင္းသားဗ် အင္းေလဒါကလည္း သူ႔ထုိက္နဲ႔ သူ႔ကံကုိ ေရႊနဖူးစာမင္ရည္ ေတာက္ေတာက္က်ေတာ့လဲ ဘယ္ဒင္းနဲ႔ဖ်က္မတုန္းဗ်ာဟုတ္ဘူးလား။

တေန႔ အဲ့ဒီတေန႔ေပါ့ဗ်ာ အစ္မအေၾကာင္းကုိ အေဖရယ္သိသြားတဲ့ေန႔ တေန႔ေပ့ါ ျပႆနာက အဲ့ဒီမွာစတာပဲ
ဒီ အရက္သမားၾကက္သမားနဲ႔ ေပးစာမယ့္ အစား ေခြးကုိ ဟုိဒင္းျဖတ္ၿပီးေပးစားပစ္ မယ္ကြ
ဟင္ အေဖ ေခြး ကုိဘယ္ဒင္းျဖတ္ ေပးစားမွာလဲဟင္
အႏၱရာယ္ ေပးႏုိင္တဲ့ဟာ ျဖတ္ေပးစားမွာေပါ့ကြ
ဟင္ အႏၱရာယ္ေပးႏုိင္တဲ့ဟာက ဘာလဲဟင္ အေဖ
ေတာက္ မင္းက တေမွာင့္ အၿမီး ကြ အၿမီး သိပီလား
ေၾသာ္ အၿမီး ကုိး ဒါနဲ႔ အၿမီးက ဘယ္လုိ အႏၱရာယ္ေပးႏုိင္တာလဲဟင္ အေဖ
ေခြး…သား …မင္းငါ့ကုိေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ေနတာလား.
ဟင္.. ဒါဆုိ အေဖလည္းအႏၱရာယ္ေပးႏုိင္တဲ့ဟာ အျဖတ္ခံထားရတာေပါ့
ဘာ.ကြ
အေဖပဲ ေခြး..သား ဆုိ
ေတာက္ ..စည္း…ရုိး
၀မ္းေခါင္းသံၾကီးနဲ႔ေအာ္လုိက္တဲ့ အေဖ့ အသံၾကားကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ဖေနာင့္ နဲ႔တင္ပါးတစ္သားတည္းက်ေအာင္ေျပးၿပီးသား

အေဖကဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ေနသည္ မသည့္ ေန႔လည္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ ကုိပတ္လုိက္ေနတာ ညေနမွျပန္ေရာက္လာတယ္ ျပန္လာေတာ့ အေမ က ေစာင့္ၾကိဳေနတာေတြ႔ေတာ့ အေဖ့ေဒါသနည္းနည္းေျပသြားတယ္

ျပန္လာၿပီလား ကုိေက်ာ္အုံး
ေအးကြာ ဒီေကာင္ ငါ့သားလုိ႔ မေျပာရဘူး အေရွာင္အပုန္းရယ္ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တာကုိးကြ
ေတာ္လား မေတာ္လားေတာ့ မသိဘူးရွင္ထြက္သြားၿပီးကတည္းက သူကျပန္လာ ၿပီးအိပ္ေနတာ အေဖေဒါသေတြ ေျပတဲ့အထိလုိက္ ပါေစတဲ့ မဟုတ္ရင္ထြက္ေနတဲ့ အေဖ့ ေဒါသေတြကုိ အားနာစရာ ေကာင္းလြန္းလုိ႔ပါတဲ့
ဘာကြ ေခြး..အဲ..အဲ..ေတာက္ .ဒီေကာင္ေတာ့လား

အဲ့ဒီေန႔ေနာက္ပုိင္းက စၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္မွာအေဖကအမိန္႔တစ္ခုထုတ္တယ္ ဒီေန႔က စၿပီးလူကင္း ေစာင့္ရမယ္တဲ့ ေစာင့္ရမယ့္ သူက အေဖရယ္ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေစာင့္ ေစာင့္ရမွာက အစ္မ ကုိ။ ဟုိ ျမင့္ဦးဆုိတဲ့လူကလည္း ေၾကြးေၾကာ္တယ္ ရေအာင္ ခုိးမေဟ့တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ အားနာလုိက္တာေလ ဘယ္ႏွယ့္ကုိယ့္အစ္မ ဘုတ္ထုိင္းၾကီးကုိ အနစ္နာခံယူမယ့္ လူကုိမ်ား ဒီေလာက္ အခက္ေတြ႔ေစရသလားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္သာဆုိ တစ္ခါတည္းေရာ့အင့္ ဆုိေပးစား ပစ္မွာ..။

အစ္မကလည္းလြမ္းလုိ႔ထင္ပါရဲ႕ တစ္ခါလြမ္းတုိင္း ထမင္းတစ္ခါထထစားေနတာ အလုပ္ကလည္းမလုပ္ခုိင္းဆုိေတာ့ နဂုိဘုတ္ထုိင္းၾကီးကေန ရာ၀င္အုိးေလးလုိ လုံးပြပြေလးကုိျဖစ္လို႔ အမယ္ကိုယ့္အစ္မမုိ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးတကယ့္ လုံးပြပြ ေလးကုိျဖစ္လုိ႔ ဟုိက ဒီလုံးပြပြေလးကုိပဲၾကဳိက္တာေနမွာ။

အဲ့ဒီ့ညကေပါ့ ကၽြန္ေတာ့္ကင္းေစာင့္တဲ့အလွည့္ နဂုိကမွ ကၽြန္ေတာ္က လႊတ္ေပး စားေနခ်င္တဲ့ေကာင္ဆုိေတာ့ အိမ္က ျခံမဟား ဒယားလုံတဲ့ အေဖ့အခ်စ္ေတာ္ ေခြး ၾကီး ရန္ေမႊ ဟုတ္တယ္ ေမႊလြန္းလုိ႔ ရြာ စီကနဲေဟ့ဆုိမၾကည့္နဲ႔ ရန္ေမႊ အဲ့ေလာက္ ကုိ နာမည္တစ္လုံးနဲ႔ေနတဲ့ေကာင္ အဲ့ဒီေကာင္ကုိ ညေနကတည္းက အဆီအစိမ့္ ေတြနင္းကန္ေကၽြးၿပီး ေနာက္ေဖး ႏြားတင္းကုတ္ ထဲသြားခ်ည္ထားလုိက္တယ္ မွတ္ကေရာ ဒါမွပဲ ေယာကၹေလာင္းက လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္အဆင္ေျပေျပ လာ ခုိးႏုိင္မယ္မလား။ ကၽြန္ေတာ္က ေရလာေျမာင္းေဖာက္ေပးထားတာေလ

ခၽြတ္ကနဲ ဆုိတဲ့အသံၾကားလုိက္ကတည္းက ဒါေယာကၹေလာင္းၾကီးဆုိတာ သိၿပီး သား အသာေလးမသိမသာေခါင္းေလးေစာင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ အံမယ္ မဲမဲ မဲမဲ နဲ႔ ဒီလုိေတာ့ လည္း ငါ့ေယာကၹေလာင္းၾကီးက စြန္႔စားရဲသားဟ လုိ႔ပီတိေတြက်ိတ္ျဖစ္ လုိ႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အစ္မ ရာ၀င္အုိးလုံးပြပြေလးကုိ ေပးရမယ့္ကိစၥဆုိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့မ်က္ႏွာပူသားဗ်

မၾကာပါဘူး လုံးလုံး လုံးလုံးနဲ႔ ထလာတဲ့အစ္မကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္ ဘာေတြေျပာ ေနၾကတယ္ရယ္မသိပါဘူး ၾကာလုိက္တာ ဒီပုံစံအတုိင္းဆုိအေဖသိကုန္ေတာ့မယ္ မထူးပါဘူးကြာ ပုိ႔မယ္ပုိ႔ အိပ္ယာထဲေရာက္ေအာင္သာပုိ႔ဟ ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္ညေန ကတည္းကျပင္ဆင္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အ၀တ္အစားထုတ္ကေလးေကာက္ဆြဲၿပီး ထ။

အနားေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးတုန္တက္သြားတယ္ ကၽြန္ေတာ္က ေလသံ တုိးတုိးတိတ္တိတ္နဲ႔ေျပာယူရတယ္
အစ္မ မေၾကာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ပါ လာ ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္ထားတာရွိတယ္ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕လက္ကုိဆြဲၿပီး အိမ္ေပၚကေနတိတ္တိတ္ဆင္းခဲ့တယ္ ၿပီးေတာ့ ညကတည္းက စီစဥ္ထားတဲ့ေနာက္ေဖးလယ္ကြင္းဆီကလွည္းဆီေခၚခဲ့တယ္ ကိုယ့္ အစ္မရာ၀င္အုိး လုံးပြပြကုိတစ္သက္လုံးလုပ္ေကၽြးမယ့္ သူဆုိေတာ့ အားနာ လုိ႔ကုိယ္တိုိင္ခုိးေပးရတာ

လွည္းေပၚေရာက္တဲ့အထိ အားလုံးအစီအစဥ္တက်ဘာမွ မွားယြင္းမႈ႕မရွိ ညက လည္းလမုိက္ညကုိးဗ် မည္းမည္း မည္းမည္းနဲ႔ဘာမွကုိျမင္ရတာမဟုတ္ဘူး ေတာ္ ေသးတာေပါ့ ကိုယ့္ရပ္ကုိယ့္ရြာဆုိေတာ့ကာ မ်က္စိမွိတ္သြားေတာင္ ရတဲ့ေနရာ ေတြဆုိေတာ့ ျပႆနာကမရွိ လွည္းကုိေအးေအးလူလူ ေမာင္းရင္း

ဟင္ အန႔ံတစ္ခု ဒါလူေသးနံ႔ပဲ

ဘယ္သူ႔ေသးနံ႔လဲဟ

ကၽြန္ေတာ္ပါခင္ဗ်
အသံကတုန္ခ်ိခ်ိေလး ေၾကာက္လြန္းလုိ႔ထင့္ ေအးေပါ့ေလ သူ႔ခမ်ာ့ဒီေလာက္စြန္႔ စားၿပီး လာခုိးရတာဆုိေတာ့လည္းေၾကာက္ရွာမေပ့ါ
ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ သိလားေယာကၹၾကီး က်ဳပ္အစ္မ က်ဳပ္ကုိယ္တုိင္ခုိးေပး တာပါဗ် ေရကန္အသင့္ၾကာအသင့္ပါဗ် ဟဲဟဲ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေလ ေလးတစ္ ခၽြန္ ခၽြန္ သီခ်င္းေလးတေၾကာ္ေၾကာ္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ ေပ်ာ္လြန္းလုိ႔

အာရုဏ္က်င္းၿပီးအလင္းသဲ့ သဲ့မွ် ျမင္ရၿပီ သတ္မွတ္ထားသည့္ရြာသုိ႔ေရာက္ေတာ့ မည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေနာက္ကႏွစ္ေယာက္ကတိတ္ဆိတ္လုိ႔ ေနာက္လွည့္ ၾကည့္ေတာ့အံမယ္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေခြေခြေလးခင္ဗ် ။

ကဲ .အစ္မေရ ရြာေရာက္ေတာ့မယ္ဗ် ထေတာ့ ထ.ထ
ကၽြန္ေတာ့္ႏႈိးသံ ၾကားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေယာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ထလာ သည္။
ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟင္
ႏွစ္ေယာက္စလုံးထံမွ အသံထြက္လာသည့္ အမယ္အသံႏွစ္ခုကညီလုိ႔
အစ္မတုိ႔ ေနရမယ့္ရြာကုိေလဗ်ာ ေရာက္ေတာ့မယ္
ဟင္..ဟင္ ခင္.ဗ်ား ဘယ္သူတုန္း
သူခုိးေလ သူခုိး နာမည္က ငရုိးတဲ့
ဟင္ ခင္ဗ်ားကဘယ္ႏွယ့္ က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ပါလာတာတုန္း
မင္းပဲ ငါ့ကုိ အတင္းဆြဲေခၚလာတာေလ
က်ဳပ္ဆြဲ တာ က်ဳပ္ေယာကၹကုိပါဗ် ခင္ဗ်ားကုိ မဟုတ္ပါဘူး
ဟုတ္ပါတယ္ ဟုတ္တာမွ ဟုတ္..ဟုတ္..ဟုတ္ ကုိျမည္ေနတာပဲ
ဟင္ ..ဒါဆုိ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္အိမ္ေပၚဘာတက္လုပ္တာလဲ
ခုိးတာေလ တက္ခုိးတာ
ဟင္ အစ္မ နင္ကေကာ သူ႔ကုိနင့္ရည္းစားမွန္း မသိဘူးလား
သိတယ္ေလ သိသားပဲ
ဟင္ ဒါဆုိ ဘာလုိ႔ ဘာမွ မေျပာတာလဲ
အုိ ..ေမာင္ေလး ပဲ အစ္မကုိလက္အတင္းဆြဲေခၚလာတာေလ ၿပီးေတာ့ ဟုိဟုိ
ဘာ..ဟုိ..ဟုိလဲ
အုိ..ေမာင္ေလးကလည္း အစ္မ မွ တစ္ခါမွ မတစ္ခါဖူးတာလုိ႔
ဟင္ ဘာ တစ္ခါမွ မတစ္ခါဖူးတာလဲ ဟုိ သူခုိး ခင္ဗ်ားကေရာ ဘာလုိ႔ျငိမ္ေနတာလဲ
အုိ မေျပာနဲ႔ေလ ဒီေလာက္ ေရအသင့္ ရာ၀င္အုိး အသင့္ျဖစ္ေတာကုိ က်ဳပ္က ျငင္းစရာ လား
ေတာက္ ..ခင္ဗ်ားေတာ့လားဗ်ာ
ေမာင္ေလး
ညီေလး
ဘာတုန္း
တစ္ခါတည္းပါကြာ
ဘာတစ္ခါတည္းလဲ ဟင္ တစ္ခါမွ မတစ္ခါေစရဘူး စည္းရုိးတဲ့ကြမုိက္လုိ႔ကိုယ့္အစ္ ေတာင္ကိုယ္တုိင္ျပန္ ခုိးၿပီးေပးတာ ပုိ႔မယ္ပုိ႔ ဟုိဒင္းေရာက္ေအာင္ပုိ႔မယ္ လာခဲ့ၾက လာ။


ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာႏုိင္ၾကပါေစ

ရုိးရာ





Image and video hosting by TinyPic
leer más...

Saturday, December 19, 2009

ေမွာင္ေနတဲ့ျမိဳ႕ကေလး

| | 2 comments

ျမိဳ႕ကေလးကေျခာက္ကပ္လုိ႔ နီယြန္မီးေတြကလည္းဟုိတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္
အေမွာင္ေၾကာက္က်သူတစ္ခ်ဳိ႕ရယ္ အေမွာင္ ႏွစ္သက္သူတစ္ခ်ဳိ႕ရယ္အားျပဳိင္လုိ႔
ညဥ့္ကလည္း အထီးက်န္ေနတယ္။
စားေနၾကေၾကာင္ဖားၾကီးေတြကလည္း အေရာင္လဲ့ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔
ၾကြက္ကေလးေတြကုိ ေခ်ာင္းလုိ႔ ပလက္ေဖာင္းေဘးအိပ္ေနသူကေတာ့ဘာသိဘာသာရယ္

ခ်ဥ္စူးစူးစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ အနံ႔အသက္ေတြက ေအာ္ဂလီဆန္စရာေကာင္းတယ္
ညဥ့္ေတြကလွသေလာက္ လူတစ္ခ်ဳိ႕ကညစ္ပတ္ေပေရေနတယ္
ဟုိးေရွ႕မွာ ငုိျမည္းေနတဲ့ဆုိက္ကားသမားတစ္ခ်ဳိ႕ရယ္ မုိးလင္းေပါက္ဖြင့္တဲ့လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ရယ္
တစ္ေရးႏုိး အာရုံေဆးဖုိ႔ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္္နဲ႔ ေဆးလိပ္မိးခုိးတစ္ခုရယ္
လူတစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ က ညဥ့္ကုိအေတာ္အတန္သင့္ျပည့္စုံေစတယ္

ဘူတာအုိၾကီးကေတာ့ ငုိက္ျမည္းလုိ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္
ရထားေစာင့္ရင္း အိပ္ေနသူတစ္ခ်ဳိ႕ရယ္ ညလုံးေပါက္ေစ်းသည္ေတြရယ္
ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္လုံဖုိ႔ၾကိဳးစားေနသူတစ္ခ်ဳိ႕က လြဲရင္ဘူတာၾကီးကေအးစက္
သူရခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေတြအတြက္ ထုသားေပသားက်ပုံေပၚေနၿပီ သူ႔ဟာသူလဲေလွ်ာင္းလုိ႔
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔မွာ ဒုံရင္းကဒုံရင္းပါပဲေလ
အရာအားလုံးကုိတေန႔ထက္တေန႔ အုိမင္းရင့္ေရာ္လာတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔သာၾကည့္လုိ႔

ဒါက်ဳပ္တုိ႔ျမိဳ႕
1998 ခုႏွစ္စြန္းဆီေပ့ါ က်ဳပ္က ဒီျမိဳ႕ေလးမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပါ၀င္ကျပခဲ့ဖူးတယ္
ေန႔ခ်င္းညခ်င္း လမ္းေဘး၀ဲယာ လင္းခ်င္းလုိ႔
ေဆာက္လက္စ တုိက္ၾကီးေတြကလည္း ဘုံးေဘာလေအာ
ေစ်းဆုိင္တန္းေတြ ဗီဒီယုိရုံေတြ ရုပ္ရွင္ရုံေတြ နဲ႔စည္ကားလု႔ိ
စက္ဘီးကေနဆုိင္ကယ္ မွန္လုံကားထိ တရိပ္ရိပ္တုိးတက္
လူတုိင္းျပဳံးေနႏုိင္ခဲ့တယ္
ဒါက်ဳပ္တုိ႔ျမိဳ႕

ျမိဳ႕ကေလးကေခ်ာက္ကပ္လုိ႔
နီယြန္မီးေတြကလည္းဟုိတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္
အေမွာင္ေၾကာက္က်သူတစ္ခ်ဳိ႕ရယ္ အေမွာင္ ႏွစ္သက္သူတစ္ခ်ဳိ႕ရယ္အားျပဳိင္လုိ႔
ညဥ့္ကလည္း အထီးက်န္ေနတယ္။
စားေနၾကေၾကာင္ဖားၾကီးေတြကလည္း အေရာင္လဲ့ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔
ၾကြက္ကေလးေတြကုိ ေခ်ာင္းလုိ႔ ပလက္ေဖာင္းေဘးအိပ္ေနသူကေတာ့ဘာသိဘာသာရယ္
ေဆးသားကြာက်ေနတဲ့တုိက္ၾကီးေတြရယ္
မညီညာမျပန္႔ျပဴးေတာ့တဲ့ လမ္းေတြရယ္ ေခ်ာက္ကပ္ကပ္နဲ႔တိတ္ဆိတ္လုိ႔
က်ဳပ္တုိ႔ျမိဳ႕ကေလးေမွာင္လာၿပီ
က်ဳပ္…တုိ႔…ျမိဳ႕…က…ေလး..ေမွာင္…လာ…ၿပီ။




Image and video hosting by TinyPic
leer más...

Thursday, December 17, 2009

အေဟာင္းၾကီးႏွင့္သစ္ေသာသူမ်ား

| | 1 comments

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေပ်ာက္ေနခဲ့တာပါ လူက်န္းမာေရးရယ္စိတ္ဓါတ္က်န္းမာေရး ရယ္ခၽြတ္ျခံဳက်ေနတာနဲ႔ ေရးဖုိ႔ဆုိတာစဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ လူကပိန္ေညွာင္ ေညွာင္ေလးပဲက်န္ေတာ့တယ္ တကယ့္ကမၼဌာန္းရုပ္ အရုိးေပၚအေရတင္ေလး ရယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိျမင္ရင္မ်က္ရည္ေတာင္၀ဲသြားႏုိင္တယ္ တကယ္။

အြန္လုိင္းလည္း သိပ္မတက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ကြန္ပ်ဴတာ မသုံးနုိင္တာပါ ေမာ္နီတာ ၾကာၾကာၾကည့္တာနဲ႔ လူကရိပ္ရိပ္ျဖစ္လာတာပါ မူးတာ ဒါေၾကာင့္ လူမွာက်န္းမာ ေရးက အဓိကလုိ႔ေျပာတာကုိ စိတ္ေထာင္းေတာ့ကိုယ္ေၾကတဲ့ ခင္မင္တဲ့လူေတြနဲ႔ ေတာင္ စကားမေျပာႏုိင္ပါဘူး ၀ါသနာပါတာေလးေတာ့ လုပ္ခ်င္သား ခက္တာက စိတ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိနန္းေ၀ၾကီးကေတာ့ ျပန္ေတာ္ျပည္ဖုိ႔လုပ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ (ျပည္ေတာ္ျပန္ မဟုတ္ပါ ျပန္ေတာ္ျပည္ ပါ း) ) မအားမလပ္ႏုိင္ပါ ေျပာသာေျပာရ တာ သူနဲ႔လည္း စကားမေျပာျဖစ္တာၾကာၿပီ။ သူထြက္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဘေလာ့ကုိ ေဇာက္ခ်ေရးႏုိင္ၿပီထင္ပါသည္။ ခုေတာ့ ေဇာက္မခ်ႏုိင္ေသးပါ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေဇာက္ခ်ႏုိင္ပါလွ်က္ အိေယာင္၀ါးလုပ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ။

အားလုံးကုိေတာင္းပန္ပါသည္ လူစိတ္က ေမ်ာက္စိတ္ႏွင့္တူပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က သူမ်ားေတြထက္ပုိတူသည္ဟုထင္ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က လူေရာ စိတ္ေကာဘယ္ေတာ့မွ ဂနာျငိမ္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ပါ။ အေမေမြးတုန္းက ေမ်ာက္ပြဲၾကည့္ေမြးမိသလားမသိ။

နာမည္ေျပာင္းလုိက္ပါသည္ အားလုံးကုိ အသစ္ျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ လူမသစ္ ပါစိတ္ကေတာ့ နည္းနည္းသစ္လာပါသည္။ လုံးလုံးလွ်ားလွ်ားမသစ္ပါ ဘသုိ႔ဆုိ ေတာ့ ဒီစိတ္ၾကီးကုိမြမ္းမံထားေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။ ျပန္လာျပီဟုေတာ့ မေျပာခ်င္ပါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကအစကတည္းက မျပန္ခဲ့ပါ တေနရာတည္းရပ္ေနခဲ့ ျခင္းသည္ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ျပန္လည္လႈပ္ရွားၿပီဟုေျပာခ်င္ပါသည္။

ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္အားလုံးကုိျပည္ဖုံးကားခ်ၿပီး အစကေနျပန္စလုိက္ခ်င္ပါသည္ အူ၀ဲဆုိ ေသာအေျခအေန (မင္းသမီးအူ၀ဲမဟုတ္ပါ) ကုိျပန္ေရာက္ဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ ဒါ ေၾကာင့္ လူအေဟာင္းၾကီးႏွင့္ အရားအားလုံးကုိပဲသစ္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔စဥ္းစားမိသည္။ ပထမဦးဆုံးနာမည္ကုိသစ္လုိက္ပါသည္။ ရင္ရဲ ႔ရုိးရာ မုိ႔လုိ႔ ရုိးရာဟုေပးခ်င္းမဟုတ္ ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ရုိးရာဆုိေသာ နာမည္ကုိၾကိဳက္လုိ႔ရုိးရာ လုိက္ခ်င္းသာျဖစ္ပါ သည္။ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ရုိးရာ ျဖစ္ပါသည္ အိပ္မက္ထဲမွာ မနစ္ျမဳပ္ခ်င္ေတာ့ပါ။

ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္မက္ရမွာ မုန္းပါသည္ ဒါေၾကာင့္အိပ္မက္မမက္ေတာ့ပါ (မမက္ခ်င္ေတာ့တာပါ) မက္ခဲ့လွ်င္လည္း အိပ္မက္ကုိဖက္တြယ္ေနေတာ့မည္မ ဟုတ္ပါ။ အဆုံးစြန္ထိေျပာရလွ်င္ အိပ္မက္ေတြကုိေၾကာက္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ အိပ္ မက္ေတြ ကုိလည္း ေျခရာမခ်န္ခ်င္ေတာ့ပါ။

ရုိးရာ


Image and video hosting by TinyPic
leer más...

Wednesday, October 28, 2009

“အ“ ဆုိမွ “အ” ပဲ

| | 4 comments

1. what is your name
၁။ နာမည္က : အိပ္မက္ (လင္းေန+ခ်စ္နန္း၀ိုင္ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းအိပ္မက္တဲ့ း) )
2. A four Letter Word
၂။ စကားလံုးေလးလံုးႏွင့္စာလံုး : အိပ္မက္ေျခရာ ဟဲဟဲဟဲ မုိက္တယ္ေနာ္ း))
3. A girl’s Name
၃။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နာမည္ : အိျႏၵာ (ဆရာမ အိျႏၵာပါ)
4. A boy’s Name
၄။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နာမည္ : အိပ္မက္ေပါ့ ခက္တာ မွတ္လုိ႔ ေနာ့ ဟဲဟဲ
5. An occupation
၅။ အလုပ္အကုိင္ : အိပ္မက္ မက္သည္ (ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္တဲ့အလုပ္လဲ ေနာ္)
6. A color
၆။ အေရာင္ : အျဖဴေရာင္ ( ကၽြန္ေတာ္ ၾကဳိက္တာေျပာတာ ကုိနန္း၀ုိင္ေတာ့ဘာၾကိဳက္သည္မသိ း)) )
7. Something you’ll wear
၇။ ကုိယ္ေပၚမွာဝတ္တဲ့အရာတစ္ခုခု : အီမုိ ေတြ၀တ္တဲ့အက်ီ ၤဒီဇုိင္း း)))
8. A food
၈။ စားစရာတစ္ခုခု : အုန္းထမင္း (ေျပာရင္း သေရေတာင္ယိုလာၿပီ ဂလု ဂလု)
9. Something found in the bathroom
၉။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာေတြ႕ႏုိင္တဲ့အရာ : အ၀တ္အစားေတြ ( ေရခ်ဳိးခန္းဆုိမွေတာ့ အဲ့ဒါေတြပဲေတြ႔ႏုိင္တာပဲ)
10. A place
၁၀။ ေနရာတစ္ေနရာ : အိမ္သာ (ေရးရင္းဘုိက္နာလာလုိ႔ထည့္လုိက္တာအဟီး အမယ္ေလးကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္)
11. A reason for being late
၁၁။ ေနာက္က်ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း : အိပ္ေကာင္းတုန္းမုိ႔လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က အိပ္ပုပ္ၾကီးေလ အဟဲ
12. Something you’d shout
၁၂။ ေအာ္ေျပာလိုက္ခ်င္တဲ့တစ္စံုတစ္ခု : ေအာင္ၿပီ ေအာင္ၿပီ ေအာင္ၿပီ (ဘာေအာင္တာလဲဆုိတာေတာ့ ကုိနန္း၀ုိင္ကုိေမးၾကည့္က် သူကေအာ္ဆုိလုိ႔ေအာ္ရတာအဟိ)
13. A movie title
၁၃။ ရုပ္ရွင္ကားနာမည္ : အထာေလးေတြရွိတယ္ (လမ္းမွာေၾကာ္ျငာဖတ္လာတာ မၾကည့္ရေသးဘူး ကိုယ္ကၾကိဳက္မွ မၾကိဳက္ပဲဟာေနာ့ း)) )
14. Something you drink
၁၄။ ေသာက္စရာတစ္ခုခု : အုန္းေရ (အဲ့ဒါ မိန္းကေလးေတြ မွေသာက္ေကာင္းတယ္ဆုိလား လမ္းထဲက ဦးေလးၾကီးေျပာတာ သားလည္းမသိဘူး )
15. A Musical group
၁၅။ တီးဝိုင္းနာမည္ : အုိင္းရင္းခေရာ့ (ေလးျဖဴ၊အငဲ၊မ်ဳိးၾကီး ဆုိ သိပ္ၾကိဳက္ကုိးဗ် rocker ေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္ rapper ဟဲဟဲ )
16. An animal
၁၆။ တိရစာၦန္တစ္ေကာင္နာမည္ : အုံးအြမ္ အုံးအြမ္ အုံးအြမ္ အဲ့လုိေအာ္တဲ့အေကာင္ း)))
17. A street name
၁၇။ လမ္းနာမည္ : အေ၀ရာလမ္း
18. A type of car
၁၈။ ကားတစ္စင္း : အဲယားကြန္းဘတ္စ္ (ေအးမွေအး မယုံလာစီးၾကည့္ ေလေလးတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ အေပါက္၀ထုိင္ရင္ေျပာတာပါ အဟား )
19. The title of a song
၁၉။ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ : အခုေနမင္းနဲ႔ေတြ႔ရင္ (ဟဲေလး ၊ နီတာ )
20. A verb
၂၀။ ၾကိယာ : အီး တနည္းအားျဖင့္ မစင္ တနည္းအားျဖင့္ ေခ်း တနည္းအားျဖင့္ ခ်ီး (ဒီဟာေတာ့ အစ္ကုိအိမ္ဆီကခုိးလာတာ အဟိ ပုိင္တယ္ကြာ ေနာ္ )
မဆုမြန္ေရ ေရးတာေနာက္က်တဲ့အတြက္ေတာ့ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ လူနဲ႔စိတ္နဲ႔သိပ္သဟာဇာတ မတည့္ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ
ကၽြန္ေတာ္ေနလည္းေကာင္းပါၿပီ စိတ္လည္းေကာင္းပါၿပီ အဲ့ေတာ့ ဘေလာ့ဘက္ေျခဦးလွည့္ႏုိင္ပါၿပီ း))

Image and video hosting by TinyPic
leer más...

Wednesday, October 21, 2009

This is my lost

| | 15 comments


ခုတစ္ေလာသူမ်ားေတြ သီခ်င္းဆုိတာေတြ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သီခ်င္းဆုိခ်င္လာတယ္။ က်န္းမာေရးက လည္းမေကာင္း လူငယ္တုိ႔ဘာသာဘာ၀ ရင္ဘတ္ကလည္းနာထားေတာ့ ေနမေကာင္းတာနဲ႔ေပါင္းၿပီးလူက ေမ်ာ့ေမ်ာ့ပဲက်န္ေတာ့တယ္ ။ အဲ့ဒီေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလးနဲ႔ပဲ အသံကုန္ဟစ္ရေတာ့မွာပဲ .. ကဲစဆုိပါၿပီ သီခ်င္းနာမည္က ဒီလုိလုပ္လုိက္ပါလားတဲ့ …ဟဲဟဲ

Xxx မေက်နပ္ရင္လည္း..အေသပဲသတ္သြား..ဘာမွမထူးဘူးနင့္ေၾကာင့္ငါ့ဘ၀က..နင္ေျပာတဲ့စကားအကုန္မွား ေပမယ့္..ၾကာေတာ့လည္းပဲ..တကယ့္အမွန္တရားျဖစ္သြား…အႏွစ္ေတြအခ်စ္ေတြ..ေျမာင္းထဲေရာက္သြား အရစ္ ရွည္အျပစ္ေတြ ငါနဲ႔နင္ၾကား..မျဖစ္ေတာ့ဘူး…..လစ္ရင္လည္း..လစ္လုိက္ပါ..
leer más...

Thursday, October 15, 2009

သတိရလ်က္ပါ အေမ........(ခ်စ္နန္း၀ိုင္)

| | 18 comments

ေျခတစ္လံုးအိမ္တိုင္ဘ၀နွင့္ ကမၻာအေရွ႕မွအေနာက္ ေတာင္မွေျမာက္သို႔ ကြ်န္္ေတာ္ ေလလြင့္ေနခဲ့သည္မွာ နွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ပါ။ တစ္နွစ္ျပီးတစ္နွစ္ အသက္ၾကီးလာသလို အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတလည္း တိုးခဲ့သည္။ ကမၻာ႔ရြာတစ္ျဖည္းျဖည္း က်ဥ္းလာသည္။ ေမြးရပ္ေျမကအေမ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အိုစာသြားခဲ့သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ(၃)ႏွစ္က ေမြးရပ္ေျမ ေလယာဥ္ကြင္းမွ အစျပဳလို႔ကမၻာၾကီးကိုစူးစမ္းဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေျခလွမ္းစခဲ့သည္။ (၃)ႏွစ္တာကာလအတြင္း ဘာစီလိုနာမွ မက္ထရစ္၊ နယူးေယာက္ခ္မွ ၀ါရွင္တန္၊ ေတာင္အေမရိကားမွ ေတာင္အာဖရိကထိ၊ ထိုမွတဆင့္ လန္ဒန္မွဆစ္ဒ္နီသို႔ အလုပ္လုပ္ရင္း လွည့္လည္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ခဲ့ ဖူးေသာ နိုင္ငံမ်ား (၂၀) ေက်ာ္ခဲ့သည္။

ေနရာသစ္ တစ္ခုေရာက္တိုင္း စိတ္သစ္လူသစ္ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာင္းလဲနိုင္ခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ အေမ့ကိုလြမ္းဆြတ္မႈက ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲနိုင္ခဲ့။ IP ဖုန္းကတ္ေလးေတြေပၚလာမွ အေမ့ကို မၾကာခဏ ကြ်န္ေတာ္ဖုန္းဆက္နိုင္ခဲ့သည္။ ဖုန္းထဲတြင္ အေမ၏ေအးခ်မ္းေသာ အသံသည္ ဘ၀၏ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ အင္အားပိုျဖစ္ေစခဲ့သည္။

အေမ့၏အသံမွာ တစ္နွစ္ထက္တစ္နွစ္ ပိုအိုစာသြားခဲ့သည္။ အေမ့နွင့္ဖုန္းေျပာတိုင္း က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ဖို႔၊ အေမ့ကိုစိတ္မပူဖို႔၊ ေနရာတကာ သတိနွင့္သြားလာဖို႔၊ ခြင့္ယူျပီး ျပန္မလာဖို႔၊ ျပန္လာရင္ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားျပီး အလုပ္အကိုင္ ပ်က္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္သလဲလဲေျပာသည္။ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ အေမ ကြ်န္ေတာ့္ကို လြမ္းေနျပီ ေတြ႔ခ်င္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ပါသည္။

အေမ (၇၅) နွစ္ရွိပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္လက္ေဘးက အလုပ္ေတြကိုခ်၊ စိတ္ထဲက အစီအစဥ္ေတြ ကိုဖ်က္ျပီး အေမ့ဆီ တစ္လျပန္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ထိုတစ္လအတြင္း ဘာမွမလုပ္ ဘာမွ မေတြးဘဲ အေမ႔အနားတြင္ ေနမည္။ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လာခဲ့မည့္အေၾကာင္း အေမကိုဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားျပီးေနာက္ အေမစတင္ အစီအစဥ္ဆဲြေတာ့သည္။

မွတ္စုစာအုပ္တစ္အုပ္ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ၾကဳိက္ေသာ အစားအစာမ်ားမွတ္၊ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကၾကိဳက္ေသာ အိပ္ရာခင္းကို ျပန္ျပင္ခ်ဳပ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္တုန္း အဆင္သင့္၀တ္ဖို႔ အ၀တ္အစားေတြ ျပင္ဆင္ရင္း အေမအလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနခဲ့သည္ ဆိုသည္ကို ေနာက္မွကြ်န္ေတာ္သိခဲ့ရသည္။

အသက္(၇၅)နွစ္ ရွိေနျပီျဖစ္ေသာ အေမ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလုပ္ရင္ ေမာတတ္တဲ့အေမ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လာ ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ရင္း ေမာဖို႔ ေမ့ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ခံစားမိသည္။ အေမနွင့္ေတြ႔သည့္အခါ အေမ့ကို ေျပးျပီးဖက္လိုက္မည္ဟု စိတ္ကူးနွင့္ ေလယာဥ္ေပၚတြင္ ၾကည္ႏႈးေနမိသည္။

တကယ္တမ္း အေမနွင့္ေတြ႔ေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္ေျပးမဖက္မိ၊ အိမ္ေပါက္၀တြင္ ၾကိဳေနေသာ အေမသည္ သစ္ေျခာက္ပင္အိုနွင့္ တူေနသည္။ မ်က္နွာေပၚက အရစ္အစင္းမ်ားေၾကာင့္ အေမသည္ အရင္ပံုရိပ္နွင့္ မတူေတာ့။ အေမေတာ္ေတာ္ အိုစာသြားခဲ့ပါလား ။

အိမ္ျပန္ေရာက္လွ်င္ေရာက္ျခင္း အရင္က ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္ခဲ့ေသာ ဟင္းမ်ားကို အေမစတင္ ခ်က္ျပဳတ္ ေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုဟင္းမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္မၾကိဳက္ေတာ့ေၾကာင္း အေမကို မေျပာျဖစ္ခဲ့။ မ်က္စိမႈန္လာျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဟင္းမ်ားက ငန္တစ္ခြက္၊ ေပါ့တစ္ခြက္ အရသာမ်ားအရင္နွင့္ မတူေတာ့။

ကြ်န္ေတာ္အတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာ အိပ္ရာခင္းမွာလည္း ဂြမ္းစစ္စစ္ ေစာင္ထူၾကီးေတြျဖစ္သည္။ ထိုေစာင္ထူၾကီးမ်ားကို ျခံဳအိပ္ရေသာအက်င့္ ကြ်န္ေတာ္မွာ မရွိေတာ့ ။ ဂြမ္းေစာင္အစား သိုးေမြးေစာင္ ႏုနုေလးပဲ သံုးေတာ့ေၾကာင္း အေမ့ကိုကြ်န္ေတာ္ မေျပာျဖစ္ခဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ျပန္လာတာ အေမကိုလြမ္းလို႔ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ပဲေလ။

အိမ္ျပန္ေရာက္စ နွစ္ရက္တြင္ အလုပ္မ်ား႐ႈပ္ေနေသာေၾကာင့္ အေမနွင့္ စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာျဖစ္ခဲ့။ ေျပာျဖစ္ ျပန္ေတာ့လည္း လူျဖစ္အင္မ်ား၊ လူ႔ဘ၀အေၾကာင္းမ်ားကို ထပ္သလဲလဲ ေျပာေနေတာ့သည္။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားသည္ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀)နွစ္ခန္႔က အေမအပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ား ျဖစ္သည္။

ထိုအေၾကာင္းအရာနွင့္ ကြ်န္ေတာ႔္၏ဘ၀နွင့္ အလုပ္အေၾကာင္းကို ခိုင္းႏႈိင္းျပီး ေျပာေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္
စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္လာလွ်င္ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ေခတ္ေနာက္က် ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာမိလွ်င္ အေမသည္ ေတြေတြေလးနွင့္ တစ္ေနရာရာကို ေငးၾကည့္ေနတတ္သည္။

မ်က္စိမ်ား မႈန္၀ါးလာျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေမဟင္းခ်က္ရာတြင္ သန္႔ရွင္းမႈကို ဦးစားမေပးေတာ့ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ သတိျပဳလာမိသည္။ အေမခ်က္ေသာ ဟင္းထဲတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ ပိုးေကာင္မ်ား၊ ယင္ေကာင္မ်ား ပါလာတတ္သလို၊ ထမင္းဟင္းမ်ား ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ က်လွ်င္လည္း ျပန္ေကာက္ထည့္လာတတ္သည္။

အေျခအေနမ်ားသည္ ယခင္ကနွင့္ မတူေတာ့။ အိမ္တြင္မခ်က္စားဘဲ ဆိုင္တြင္ မွာစားရန္ေျပာေသာအခါ အျပင္စာမ်ားသည္ ညစ္ပတ္ေၾကာင္း၊ က်န္းမာေရးနွင့္ မညီညြတ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ထမင္းခ်က္ အေဖာ္ တစ္ေယာက္ ရွာထားခဲ့မည္ဟု ေျပာျပန္လွ်င္ အေမသည္ “ငါလွုပ္ရွားနိုင္ေသးတယ္။ ငါမအိုေသး” ဟု က်ြန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးေလသည္။

ကြ်န္ေတာ္ျမိဳ႕ထဲသို႔သြားလွ်င္ အေမလည္းလိုက္ခ်င္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အေမေျခလွမ္းေၾကာင့္ လိုရာသုိ႔ မေရာက္နိုင္ခဲ့။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခု ေဆြးေႏြးမိျပန္လွ်င္လည္း ကြ်န္ေတာ္အယူအဆမ်ားသည္ မွားေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ လမ္းမွားလိုက္ေနျပီ ဟုအေမထင္ေနသည္။ အရာရာတိုင္းသည္ ေခတ္နွင့္အညီ တိုးတက္ေန ျပီျဖစ္ေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္အားမနာစြာ အေမ့ကိုေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္း အေမနွင့္ေျပာျဖစ္ေသာ စကားတိုင္းတြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ျပီး စကား လမ္းေၾကာင္း လဲြျခင္းမ်ားကို လုပ္လာမိသည္။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မရွည္ေသာအခ်ိန္တြင္ စကားသံကို အက်ယ္ၾကီး ေျပာမိျခင္း၊ စကားျဖတ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္မိေသာအခါ အေမသည္ ေျပာလက္စ စကားကိုရပ္ျပီး ေတြေတြေလးနွင့္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတတ္သည္။

ခြင့္တစ္လျပည့္၍ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ အေမသည္ ကုတင္ေအာက္က ေသတၲာေဟာင္း တစ္ခုျဖင့္ နွစ္ရွည္လမ်ား သိမ္းထားေသာ သတင္းစာျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္အား ေပးေလသည္။ ထိုသတင္းစာ ျဖတ္ပိုင္းမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္ ျပည္ပေရာက္စဥ္ ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ခဲ့ဖူးသမွ် နိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးေသာ သတင္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္ကို ျပရန္ ထိုျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို ဂရုတစိုက္ ညႇပ္ျပီး အေမ သိမ္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္လက္ထဲသုိ႔ အပ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္နွင့္အတူ ယူေဆာင္သြားေစလိုသည္။ မ်က္မွန္ထူကိုတပ္ စာဖတ္တိုင္း အားစိုက္္ရတဲ့အေမ၊ သတင္းစာ တစ္မ်က္နွာခ်င္းကို ကုန္ေအာင္ ဖတ္ျပီး ထိုျဖတ္ပိုင္းကို မည္မွ်ခက္ခက္ခဲခဲ ညႇပ္ခဲ့သည္ဆိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္အသိ။ သို႔ေသာ္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ေသာ ထိုသတင္းစာမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ ယူမသြားခ်င္ေပ။

ကြ်န္ေတာ္ေတြေ၀ေနသည့္ အခိုက္တြင္ အေမ့လက္ထဲမွ ျဖတ္ပိုင္းေလး တစ္ခု လႊင့္က်သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ထက္ဦးေအာင္ အေမက ေကာက္ယူလိုက္ျပီး အကၤ်ီအိတ္ထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည္။

“ဘာျဖတ္ပိုင္းေလးလဲ ေမေမ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုျပပါလား” အေမ ေတြေတြေလးနွင့္ကမ္းေပးျပီး ထမင္းစားခန္းသို႔ ထြက္သြားလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ခ်က္ခ်င္း ဖတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ “ငါအိုသြားတဲ့အခါ”ဟုေခါင္းစဥ္ တပ္ထားေသာ ၂၀၀၄နွစ္ ၁၂ လပိုင္း ၆ရက္ေန႕က ေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္သည္။
ေဆာင္းပါးေလးမွာ

“ငါအိုသြားတဲ့အခါ”

ငါအိုသြားတဲ့အခါ ငါဟာ အရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ငါ႔ကို နားလည္ေပးပါ၊ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။

ခ်ိနဲ႔နဲ႔လက္ေတြနဲ႔ ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ်ီေပၚ ေလာင္းမိတဲ့အခါ၊ ဖိနပ္ၾကိဳးေတြ ခ်ည္ဖို႔ေမ့သြားတဲ့အခါ၊ ငါ့ကို မရြံပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသင္ေပးခဲ့တာေတြကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သတိရေပးပါ။

အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့ စကားေတြကို ငါျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး နားေထာင္ေပးပါ၊ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာ၀င္တိုင္း တစ္ေထာင့္တည ပံုျပင္ေတြကို မရိုးေအာင္ ေျပာရင္း ငါေခ်ာ့သိပ္ခဲ့ဖူးတာေတြကို သတိရေပးပါ။

မလႈပ္မရွားနိုင္လို႔ ေရခ်ဳိးဖုိ႔ အကူအညီ လိုတဲ့အခါ ငါ့ကိုမျငိဳျငင္ပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္ ေျခာက္တစ္ခါ ေရခ်ဳိးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေပးပါ။

ေခတ္သစ္၊ နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ ငါ့ကိုမေလွာင္ပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက “ဘာေၾကာင့္”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတိုင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။

စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ျပီး လမ္းမေလ်ာက္နိုင္တဲ့အခါ ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စံုနဲ႔ ငါကုိကူတဲြေပးပါ၊ လမ္းေလ်ာက္သင္စ အရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလ်ာက္က်င္႔ေပးခဲ့ ဖူးတာကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သတိရေပးပါ။

အသက္ၾကီးလာလို႔ စကားေျပာရာမွာ ေရွ႕ေနာက္မညီဘဲ အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ငါေမ့သြားတဲ့အခါ အခ်ိန္ေပးျပီး စဥ္းစားခြင့္ေပးပါ၊ စကားအေၾကာင္းအရာေတြက ငါ့အတြက္ အေရးမၾကီးပါဘူး။ ေဘးကေန ငါေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ေပးရင္
ေက်နပ္ပါျပီ။

တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ အိုစာသြားတဲ့ ငါ့ကိုၾကည့္ျပီး ၀မ္းမနည္းပါနဲ႔၊ နားလည္ေပးပါ အားေပးပါ၊ အရင္တုန္းက လူ႔ဘ၀ တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလို အခုအခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေတြအတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။ အခ်စ္နဲ႔ ေအးမွ်မႈေတြကို ငါျပံဳးျပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲဒီအျပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ ငါ့ေမတၲာေတြ ေတြ႔ရမွာပါ။

ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းထားရင္း မနားတမ္းဆံုးေအာင္ ဖတ္လိုက္မိသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေသတၲာထဲက အေကာင္းဆံုး အ၀တ္တစ္စံုကို ထားခဲ့ျပီး ထိုျဖတ္ပိုင္းမ်ားကုိ ထည့္လိုက္သည္။ က်န္ေသာ ျဖတ္ပိုင္းမ်ားက ကြ်န္ေတာ္အတြက္ အသံုးမ၀င္ေသာ္လည္း ထိုေဆာင္းပါးပါေသာ ျဖတ္ပိုင္းေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ ကြ်န္ေတာ္ အပါးအျမဲမခြာေတာ့။

ယခုထက္ထိ ထိုမွန္ေဘာင္ သြင္းထားေသာ ျဖတ္ပုိင္းေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္စာၾကည့္ စားပဲြေပၚတြင္ ရွိေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္လို႔ဘ၀တူ အမိေျမကိုခဲြျပီး အေမနွင့္ ေ၀းေနသူမ်ား အတြက္ ထိုေဆာင္းပါးကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။ အျမဲဖုန္းမဆက္နိုင္ေသာ္လည္း အခါႀကီး ရက္ၾကီးမ်ားတြင္ အေမ့ကိုဖုန္းဆက္ျပီး သတိရေၾကာင္း၊ က်န္းမာေၾကာင္း၊ အေမခ်က္ေသာ ဟင္းမ်ားကို
စားခ်င္ေၾကာင္း...............

ရာသီ အလီလီေျပာင္းခဲ့လည္း
မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပဲ အေမ
ဘယ္ဆီဘယ္ရပ္ ဘာဌာေနဘဲ
ေရာက္ေနေန...
အေမ့ ပံုရိပ္ေတြ ရွင္သန္ေနဆဲပါ။

ျမိဳ႕ျပတစ္ခုရဲ႕ရင္ခြင္ သား၀င္ကာနားခို
အေမ့ရြာေလာက္ မေပ်ာ္ဘူး။
မိုးေမွ်ာ္တိုက္ေတြက ခိုင္ခံ့
အေမ့တဲအိုေလာက္ မလံုျခံဳဘူး။
ပီဇာေတြ၊ ဘာဂါေတြစား
အေမ့ ထမင္းၾကမ္းေလာက္ မျမိန္ဘူး။
ျမိဳ႕ျပေတြရဲ႕ ေနေရာင္ျခည္
အေမ့ ရင္ခြင္ေလာက္ မေႏြးေထြးဘူး။

နီယြန္မီးေတြ ထိန္လင္း
လမ္းျပၾကယ္ေတြ ဘယ္နွစင္းလင္းလဲ
အေမ့ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈမရွိလို့
အနာဂတ္ဟာ မဲေမွာင္ေနဆဲပါ အေမ။

“ဘယ္ေတာ့မွ မငိုနဲ႔ ”.....တဲ့
အေမ့ရဲ႕ အမွာစကားတစ္ခြန္း
သားအတြက္ ခြန္အားျဖစ္လို႔
က်လုလုမ်က္ရည္ေတြ မ်ဳိသိပ္
ေလာကဓံရဲ႕ မုန္တိုင္းၾကား
အခါးအသီးေတြ ခါးစည္းခံရင္း
ဘ၀ေလွကို အားမာန္နဲ႔ ေလွာ္ခတ္ဆဲပါအေမ။

ဘ၀မွာ အေမသာစံျပ
အေမ့ ကိုနမူနာယူလို့
အေမတူသား ပီသစြာနဲ႔
ကံၾကမၼာရဲ႕ ဇာတ္ကြက္ေတြေအာက္မွာ
အံၾကိတ္လို႔ ဟန္ခ်က္ညီညီ ကရင္း
အေမ့ကိုလြမ္းဆြတ္ သတိရလ်က္ပါ အေမ။

သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ ့အတူတူ ခံစားခဲ့ရတာေလးေတြ ပါ အေ၀းေရာက္ေနတဲ ့သူငယ္ခ်င္း ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြ လည္း ဒီလို ဘဲ ခံစားရမယ္လို ့ထင္ပါတယ္ ....ခုေတာ့ လြမ္းစရာခ်စ္သည္း တစ္ေယာက္ပါ ရွိေနၿပီးဗ်ာ...ဟိ.
ႀကံဳတုန္းေလး ၾကြားလိုက္တာ ........
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ ...
ခင္မင္လ်က္..
ခ်စ္နန္း၀ိုင္
leer más...

Tuesday, October 6, 2009

ခ်စ္တာအျပစ္လားဗ်ာ.(ခ်စ္နန္း၀ိုင္)

| | 12 comments

( ဒါေလး ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ပို ့ေပးလိုက္တာပါ ... သူရ့ဲ အျဖစ္မွန္ေလး ထင္ပါတယ္ သူနာမည္ကို သူကိုယ္တိုင္ေပးထားတာေတာ့ ဓါးကိုက္နတ္ဆိုးဆိုဘဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သတၱိရွိလဲဆိုေတာ့ သူခ်စ္တဲ ့ေကာင္မေလး ကိုခ်စ္တယ္လို ့ဖြင့္ေတာင္ မေျပာရဲဘူးတဲ့ဗ်ာ .ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္ ဒီေကာင္ ေကာင္မေလး ကိုခ်စ္တယ္လို ့ ဖြင့္မေျပာရဲတာနဲ ့ေကာင္ေလးကို သြားႀကိဳက္လိုက္တာျဖစ္မယ္ ..)ဟိဟိ..း));)
"ဟာ သားမွာခ်စ္သူရွိတယ္ဟုတ္လား။"
ဒါကေဖေဖေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။ ေတာ္ေတာ္လဲေပ်ာ္ေနပံုရပါတယ္။

"ငါ့သားကဒီလိုေတာ့လဲဟုတ္သားပဲကြ
၊ ကဲငါမေျပာဘူးလား ပတၱျမားမွန္ႏြံမနစ္ပါဘူးလို
့"
ထပ္ဆင့္ ေဖေဖ့အသံပါ။ သူေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနပံုရပါတယ္။
ဟုတ္တယ္သူေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတာပါ။

"သီတာေရ မင္းသားမွာခ်စ္သူရွိေနျပီတဲ့ကြ၊ လာစမ္းပါအံုး၊ ကဲေျပာသား
သားခ်စ္သူကိုဘယ္ေတာ့ေခၚလာမလဲ၊ ေဖေဖ့ကိုေျပာ၊ ေဖေဖအားလံုးစီစဥ္ထားမယ္"

ေဖေဖေမေမ့ကို ဒီလိုမေခၚတာျကာပါျပီ ေမျကီးေရလို ့ပဲေခၚေနျကပါ။ က်ေတာ္တို ့
မိသားစုေလးထဲမွာ ေဖေဖက အိေျႏၵအရွိဆံုး ခံစားခ်က္ေတြကိုလဲ
အျပင္ကိုထုတ္မျပတတ္ဘူး။ ခုေတာ့ ေမေမ့ကို ငယ္မူအတိုင္းသီတာလို ့ ေခၚလိုက္ထဲက
ေဖေဖ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ေနလဲဆိုတာ သိသာပါတယ္။

ေဖေဖဆိုလို ့က်ေတာ္တို ့မိသားစုအေျကာင္းေလးလဲေျပာျပရအံုးမယ္။ ေဖေဖကတပ္မေတာ္က
အရာရွိျကီးတေယာက္ပါ မိသားစုေပၚမွာ ေလးနက္တယ္၊ တည္ျကည္တယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ
အျပံဳးအရီနဲ ့ရႊတ္ေနာက္ေနာက္စကားမေျပာတတ္ဘူး။ ေမေမကေတာ့
အျငိမ္းစားေက်ာင္းအုပ္ျကီးဆိုပါေတာ့။ သားသမီးေတြအေပၚမွာ တပည့္ေလးေတြလို
သြန္သင္သင့္တာသြန္သင္တယ္၊ စည္းကမ္းပိုင္းမွာေတာ့စံပါပဲဗ်ာ။

ဟုတ္ကဲ့က်ေတာ္ က်ေတာ္ကေတာ့ မိသားစု၀င္ထဲက အငယ္ဆံုးအေထြးဆံုးနဲ ့
အလိုလိုက္ခံရဆံုးေပါ့။ က်ေတာ့္အေပၚမွာ အမခ်ည္းပဲ သံုးေယာက္ရွိပါတယ္။
မမျကီးကအစမမငယ္ထိ က်ေတာ့္ကို ခ်စ္လိုက္တာေျပာမေနနဲ ့ က်ေတာ္ကလဲက်ေတာ္ပဲေလ
ရလေလာက္ကို ႏြဲ ့ဆိုးဆိုးခဲ့တာခ်ည္းပဲ။
အမသံုးေယာက္တင္မကဘူး အမေတြရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ပါ က်ေတာ္ကဆိုးခဲ့တာ၊
ခင္ခဲ့တာဗ်။

အမေတြနဲ ့ကလဲအသက္ကြာတယ္ အမငယ္ေတာင္က်ေတာ့္ထက္ ၇နွစ္ေလာက္ျကီးတာ။ ေဖေဖတို
့အသက္ျကီးမွက်ေတာ္ရခဲ့တာဆိုပဲ။ က်ေတာ္ေမြးခါစက ေမေမ့ကိုေဖေဖက
သီတာေရဆိုတာထပ္ေနတာပဲတဲ့ မမျကီးကို ေမြးျပီးထဲက ေဖေဖကေမေမ့ကို ေမျကီးလို
့ပဲေခၚခဲ့တာ။

အမေတြျကားျကီးခဲ့တဲ့သူလို ့ပဲေျပာရမွာေပါ့။ ဟီးေျပာရရင္က်ေတာ္နဲနဲႏြဲ ့တယ္ဗ်။
ငယ္ငယ္ကဆိုအမေတြက အခ်စ္ပိုခဲ့တာဆိုေတာ့ သူတို ့အျမတ္တနိုးထားတဲ့
အလွျပင္ပစၥည္းေတြဆိုတာ က်ေတာ္ကလြဲလို ့ဘယ္သူမွကိုင္ခြင့္မရွိခဲ့ဘူးေလ။

"ဟဲ့ငါ့နွဳတ္ခမ္းနီဘယ္သူလာဆုိးသြားလဲ ထက္ပိုင္းကိုက်ိဳးသြားတယ္။ အလတ္မနဲ ့အငယ္မ
နင္တို ့လားေျပာ"

"အာမျကီးကလဲ လတ္နဲ ့ငယ္တို ့ မသံုးပါဘူး။ ေမာင္ေမာင္ပဲျဖစ္မွာေပါ့။
သူေဆာ့တာေနမွာ"

"ေအးေအးဒါဆိုလဲထားလိုက္ေတာ့၊ နင္တို ့ယူသံုးတယ္ထင္လို ့၊ ေမာင္ေမာင္ဆိုရင္ေတာ့
ထားလိုက္ေတာ့ သူကအငယ္ေလ"

အဲ့လိုအဲ့လိုကို က်ေတာ့္အေပၚမွာအလုိလိုက္ခဲ့ျကတာ။ က်ေတာ္ကလဲအမေတြရဲ့
ပစၥည္းေတြဆို အရမ္းကုိ သံုးျကည့္ခ်င္တာ။ က်ေတာ့္ကို၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့ ေသနတ္ရုပ္ထက္
၀က္၀ံေလးကိုမွပိုခ်စ္တာ၊ ေမာ္ေတာ္ကားရုပ္ထက္ ပူးရုပ္ေလးကိုမွဖက္အိပ္ခ်င္တာ။
မမေတြကလဲ ေမာင္ေမာင္တြက္ဆို အကုန္ရတယ္ပဲ။
က်ေတာ္ဒီလိုနဲ ့မမေတြနဲ ့ပနံသင့္ခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ။

ေဖေဖကေတာ့ သိပ္မျကိုက္ခဲ့ဘူးေပါ့။ သားေလးတေယာက္ရွိပါတယ္ အမေတြနဲ ့တရံုးရံုး၊
အမသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့လဲ ေဆာ့တာေဆာ့ရဲ့ေပါ့။ ျကာရင္မိန္းကေလးစိတ္ေပါက္မယ္ဆုိလား။
ေမေမကေတာ့ေျပာပါတယ္။ မျဖစ္နိုင္တာ သားေလးကငယ္ေသးလို ့ပါေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့ေဖေဖနဲ
့ေမေမ ခဏခဏလဲစကားမ်ားေပါင္းမ်ားျပီ။

ဒီလိုနဲ ့က်ေတာ့္ငယ္ဘ၀ေတြကတျဖည္းျဖည္းကုန္ဆံုးဆိုသလိုေပါ့။
မမေတြလဲအိမ္ေထာင္ကိုယ္စီဆိုပါေတာ့။ ေဖေဖလဲေနာက္နွစ္ဆိုပင္စင္ယူေတာ့မယ္ဆိုလား။
ေမေမကေတာ့နားနားေနေနေပါ့။ က်ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဘြဲ ့ေတြရလို ့
အလုပ္ေတာင္၀င္ေနျပီ။

ေဖေဖကက်ေတာ္အထက္တန္းေအာင္တုန္းကေတာင္ စစ္ထဲသြင္းမယ္လုပ္ေနေသးတာ။ ေမေမနဲ
့မမျကီးတို ့တေတြ ၀ိုင္းတားျကလို ့။ က်ေတာ့္ကိုက်ားက်ားရားရားျဖစ္ေစခ်င္လို
့တဲ့ေလ။ ေမေမနဲ ့မမတို ့ကေျပာပါတယ္ ေမာင္ေမာင္ အပင္ပန္းခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့။
ဒါလဲဟုတ္တယ္။ က်ေတာ္ဒါနဲ ့ဆို အလုပ္ေျပာင္းခဲ့တာ ၅ခုရွိျပီ။
အေလးအပင္မခိုင္းလို ့၊ အဆူခံရလို ့၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြက အတင္းေျပာလို ့၊
သူေဌးက ဂရုမစိုက္လို ့နဲ ့။ က်ေတာ္ကလဲအလုပ္သိပ္ေရြးခဲ့တာ။

ေဖေဖကေတာ့လံုး၀က်ေတာ့္ကို သေဘာမက်ဘူး။ မင္းသားကိုတပ္ထဲသြင္းမွပါခ်ည္းပဲ။
လွေလးစိန္ဇာတ္ကားျပတုန္းကဆို ေအာက္စက္နဲ ့ကူးပါထားတာ။
ခဏခဏကိုျပန္ျပန္ျပေနလြန္းလို ့ မရိုးတန္းျကည့္ခဲ့ရတာေလ။ ေဖေဖေပါ့
က်ေတာ့္ကိုစစ္ထဲသြင္းခ်င္ေနတာ။ သူ ့အေျကာင္းျပခ်က္က က်ားက်ားရားရားရွိေစခ်င္လို
့တဲ့။ ေဖေဖ့အတြက္ က်ေတာ္ဘာမွေက်နပ္ေအာင္မလုပ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ဒီေန ့ေတာ့က်ေတာ့္ကို ေဖေဖ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနပါတယ္။ တကယ္လဲေပ်ာ္ေနပံုပါပဲ။
က်ေတာ္ခ်စ္သူ ရွိေျကာင္းဖြင့္ေျပာလိုက္လို ့ေပါ့။ က်ေတာ္ခ်စ္သူရွိေျကာင္း
မေျပာရဲခဲ့ပါဘူး။ ဒီေန ့က်ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလး အရဲစြန္ ့ျပီးေျပာလိုက္တာ။ေဖေဖကလဲ
တကယ္ကိုေပ်ာ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ က်ေတာ္အားရွိသြားပါျပီ။

"ကဲေျပာ သားခ်စ္သူက ဘယ္ကလဲ၊ ေခၚလာခဲ့ကြာ ေဖေဖကိုယ္တိုင္ေမးမယ္ဟုတ္ျပီလား၊
ဘယ္ေတာ့ေခၚလာမလဲေျပာ"
ေဖေဖအရမ္းကိုတက္ျကြေနပါတယ္၊ က်ေတာ္ဘာမွေျပာခ်ိန္မရလိုက္ပါဘူး။ က်ေတာ္ဘယ္သူ
့ေတြေပၚမွာပဲ ႏြဲ ့ခဲ့ဆိုးခဲ ့၊ ေဖေဖနဲ ့က်ေတာ္စကားေလးလံုးကြဲေအာင္မေျပာဖူးဘူး။
ခုလဲေဖေဖက စကားဆံုးေနေတာ့က်ေတာ္လဲေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။

"ဟုတ္ ေမာင္ေမာင္ စေနေန ့ေခၚလာပါ့မယ္။ ေမာင္ေမာင္တို ့ရံုးကပါပဲ၊ သူလဲအလုပ္
အားတယ္ဆိုေတာ့"

"ကဲသားေခၚလာမယ္ဆိုေတာ့ ေဖေဖတို ့ေမ်ာ္ေနရတာေပါ့။ ထမင္းစားဖို ့သီတာကျပင္ေဟ့"
က်ေတာ္က ေမာင္ေမာင္လို ့နံစားသံုးေပမယ့္၊ ေဖေဖကဘယ္ေတာ့မွ ေမာင္ေမာင္လို
့မေခၚခဲ့တာအျမဲပါပဲ၊ သားလို ့ေျပာခ်င္ေျပာ၊ စိတ္တိုေနရင္ မင္းနဲ
့ေျပာခ်င္ေျပာဒါပါပဲ၊ ေမာင္ေမာင္ဆိုတာ အမေတြနဲ ့ေမေမပဲေခၚတာပါ။

ဒီလိုနဲ ့စေနေန ့ကိုေရာက္လာတယ္ဆိုပါေတာ့.....

က်ေတာ့္ခ်စ္သူေလးလက္ကိုဆြဲလို ့ အိမ္ကိုေခၚေပါ့။ ျကံုဖူးတဲ့သူမ်ားသိပါလိမ့္မယ္။
ခ်စ္သူေလးကို အိမ္ေခၚျပီးျပရတာ ဘယ္ေလာက္ရင္ခုန္ဖို ့ေကာင္းလဲလို ့ေနာ္။

ေဖေဖနဲ ့ေမေမ ဧည့္ခန္းထဲကေစာင့္ေနပါတယ္။

"သားေရမင္းေကာင္မေလး မေခၚလာဘူးလားကြ"

"မင္းေမေမလဲေတြ ့ခ်င္ေနလွျပီ၊ ဒီခ်ိန္ထိမင္းကရွက္ေနတုန္းလားကြာ၊
သူငယ္ခ်င္းကိုအရင္ေခၚျပီးမွသြားေခၚမလို ့လား ဟ ဟ ဟ"

ေဖေဖေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။ က်ေတာ္ဘာေျပာရမုန္းမသိပါ။ က်ေတာ္ေနာက္ဆံုးအရဲ စြန္
့ျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။

"ဒါသားခ်စ္သူပါေဖေဖ"

"သားေလးရယ္မေနာက္ပါနဲ ့ဒါေနာက္စရာမဟုတ္ဘူးေလ။ မင္းေဖေဖစိတ္ဆိုးေနအံုးမယ္"
ေမေမ့စကားသံပါ။

"သားမေနာက္ပါဘူး။ ဒါသားရဲ့ခ်စ္သူပါ သူရကသားရဲ့ခ်စ္သူပါ။ သားသူ
့ကိုအရမ္းခ်စ္ပါတယ္"

"ငါတယ္ မင္း၊ ေယာက်ာၤးအခ်င္းခ်င္းခ်စ္စရာလားကြ။ ငါလခြီး"
ေဖေဖအိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားပါသည္။ ထြက္အလာမွာ သူ
့လက္စြဲေတာ္ေျခာက္လံုးျပဴးပါလာပါသည္။

"ေဖျကီးရယ္မလုပ္ပါနဲ ့"
ေမေမ့အသံျဖစ္ပါသည္

အေျခအေနမေကာင္းေတာ့ျပီ။ က်ေတာ့္ခ်စ္သူလက္ကို ဆြဲလို ့က်ေတာ္ေျပးရေပမည္။

ကဲသယ္ဂ်င္းတို ့ေရ ခ်စ္တာအျပစ္လားဗ်ာ........ :P :P :P
leer más...

Sunday, October 4, 2009

ျမကၽြန္းသာၾကီး သက္ေသတည္ (ဇာတ္သိမ္းပုိင္း)

| | 7 comments

“သံစဥ္..သံစဥ္..”
ကၽြန္ေတာ့္ ေခၚသံၾကားေတာ့ သံစဥ္က စက္ဘီးနင္းေနရင္းေနာက္ကုိလွည့္ၾကည့္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိျမင္ေတာ့ အနည္းငယ္အံ့ၾသသြားပုံရသည္။
“လင္းေန နင္ကဘယ္ကေနဘယ္လုိ ပါလာတာလဲ”
“ငါလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ထုိင္ေနတာ နင့္ကုိေတြ႔လုိ႔လုိက္လာတာ ေျပာစရာရွိလုိ႔”
“ေျပာစရာရွိလုိ႔ ဟုတ္လား ဘာေျပာမလုိ႔လဲ”
“ဟုိေလဟာ..ငါေျပာမွာက..က.“

ကၽြန္ေတာ္စကားေတာင္ ဆုံးေအာင္မေျပာလုိက္ရပါဘူး စက္ဘီးက ဂုံးတက္ကုိေရာက္ေနတာ့ အရွိန္နဲ႔နင္းတက္ လုိက္ရပါတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးအလွ်င္လုိလုိၾကီးေတာ့လည္းမေျပာခ်င္ဘူးေလ အဲ့ဒါနဲ႔ဂုံးတက္ကုိအရွိန္နဲ႔နင္းတက္ လုိက္ရပါတယ္။ အခ်ိန္ကအမ်ားၾကီးက်န္ေသးတာပဲ ဂုံးေက်ာ္မွေျပာလည္းဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ စက္ ဘီးကဂုံးကုိေက်ာ္လာပါတယ္ ဂုံးတက္ကေတာ္ေတာ္ေလးျမင့္တာရယ္ မစီးတာၾကာလုိ႔ စီးရတာအသားမက်တာ ရယ္ေပါင္းၿပီးအေပၚေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေလးေမာဟုိက္ေနတယ္။

သံစဥ္ကုိမွီေအာင္လုိက္ကပ္ရင္းဂုံးဆင္းမုိ႔မနင္းေတာ့ပဲထားလုိက္ပါတယ္ အရွိန္ေလးနဲ႔ဆင္းမယ္ေပါ့ စက္ဘီးကုိသံစဥ္နဲ႔ ယွဥ္နင္းလုိက္ပါတယ္။ စက္ဘီးကေရွ႕ကုိကၽြံထြက္သြားပါတယ္ ဘရိတ္ညွစ္လုိက္တယ္ ဘရိတ္က အိကနဲဆုိပါလာတယ္ ဟာကနဲျဖစ္သြားတယ္ ဘရိတ္က ဘရိတ္ၾကိဳးလည္းမပါဘူး စက္ဘီးကအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ထုိးဆင္းသြားတယ္ ..
leer más...

Thursday, October 1, 2009

Untile

| | 7 comments

ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ သူ႔အတြက္ သူမ ျမင္နိုင္တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြရွိတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ဆီမွာ သူ႔ အတြက္ သူမ ျမင္နုိင္တဲ့
ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေတြရွိတယ္ ။

ေ၀းကြာေနခိုက္
ခံစားခ်က္တစ္ခ်ဳိ ႔ကုိ
ဒုိင္ယာရီစာမ်က္ႏွာေတြအျဖစ္ဖန္တီးခဲ့ဖူးတယ္ .....။

သတိရျခင္းတစ္ခ်ဳိ ႔ကုိ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ေျဖသိမ့္ခဲ့ဖူးတယ္....။
ဒါေတြကို စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနျခင္းမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ...

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
နားလည္မႈ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ ့
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္လို ့
ယံုၾကည္ထားတယ္ ..........။

အဲဒီအခ်ိန္ဟာ .
တကယ္ကိုေပ်ာ္စရာေတြနဲ ့ ျပည့္ေနတဲ့
သူနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ ရ့ဲကမာၻေလးေပါ့...။

ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္ထားတဲ့
အိမ္မက္တစ္ခုတကယ္လက္ေတြ႔ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ......။
ႏွစ္ဦးသားရင္ထဲက ယံုၾကည္ထားတယ္....။
တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္..
နားလည္မႈေတြ မွ်ေျခတစ္ခုခုကုိေရာက္လာတဲ့အခါဆုိရင္ေပါ့.....။
အိမ္မက္ဆုိတဲ့အရာတစ္ခုကုိ
အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ၾကဳိးစားရင္း
အရမ္းလြမ္းေနတယ္ ခ်စ္သည္းရယ္.....။
(သူ ့ကို လြမ္းတဲ ့စိတ္နဲ ့ရင္ထဲမွာရွိတာေလး ေတြကို ေရးလိုက္တာပါေနာ္ ....)
အရမ္း လြမ္းေနလို ့ပါဗ်ာ
ခ်စ္နန္း၀ိုင္
leer más...

Monday, September 28, 2009

ျမကၽြန္းသာၾကီး သက္ေသတည္ (လင္းေန)

| | 10 comments




ကၽြန္ေတာ္ဆုိသည့္ေကာင္က အလြဲေတြႏွင့္ေမြးဖြားလာသူလုိ႔ေျပာရမေလာက္ေအာင္ကုိ လြဲလြန္းတတ္သည္ ထိုသုိ႔အလြဲမ်ားၾကားတြင္မလြဲမေသရွိေနသည့္အရာတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သံစဥ္ကုိ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္သည္။သံစဥ္ ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ကခ်စ္ေနသည္ကုိမသိေသးေသာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ မိန္းကေလးဆုိသည္မွာ သဘာ၀တရားၾကီးကေပးထားသည့္ အသိအရ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေနသည္ ကုိသံစဥ္သိရင္သိေနပါလိမ့္မည္။

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ပါေစေလ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေနတာကုိ သံစဥ္ကသိသိ မသိသိ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့သိေအာင္လုပ္ရ မည္ေလ။ ခုလည္းကၽြန္ေတာ္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာထုိင္ရင္းသံစဥ္ကုိေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္ မနက္ဆုိသံစဥ္ အလုပ္ကုိသြားပါသည္။ အလုပ္ကုိသြားဖုိ႔အတြက္ အိမ္ကေနကားဂိတ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ရပါသည္ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အခြင့္အေရးျဖစ္သည္။

လက္ဖက္ရည္အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က လက္ဖက္ရည္အေပၚယံေၾကာမ်ားတင္းတဲ့အထိလက္ဖက္ရည္ကုိ ေမ့ကာလမ္းမဘက္ကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ သံစဥ္ကခုထိမလာေသးဒီေန႔မွေနာက္က်ေနတာလား မသိ ေစာင့္ရတဲ့အလုပ္ကအရမ္းရင္ေမာစရာေကာင္းပါသည္။ ေမွ်ာ္ေနတုန္းမွာပင္ သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္ႏွင့္ လာေနေသာ သံစဥ္ကုိ လွမ္းျမင္လုိက္ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လက္ဖက္ရည္ဖုိးကုိအျမန္ရွင္းဖုိ႔ၾကိဳးစားရသည္။
leer más...

Friday, September 25, 2009

ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ရတဲ့ေန႔

| | 14 comments

ျမကၽြန္းသာၾကီးက တိတ္ဆိတ္သလုိခံစားေနရသည္ ခံစားမႈ႕ေတြဘယ္ေလာက္ပဲသြန္
ခ်ခဲ့ သြန္ ခ်ခဲ့ျမကၽြန္းသာၾကီးကေတာ့ေျပာင္းလဲမသြား..။ ျမကၽြန္းသာၾကီးလုိတည္ျငိမ္
ခ်င္သည္ ကုိယ့္ခံ စားခ်က္ႏွင့္ကုိယ္ ရင္ဘတ္ထဲကလႈိက္ေမာေနသည္ သက္ျပင္းေတြ
လည္း ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ ေျမာက္ခ်မိမွန္းမသိ.. သစ္ျမစ္ေပၚထုိင္ထား၍တင္ပါးေတြလည္း
က်ိန္းစပ္ေနသည္ ေက်ာမွီထား ေသာသစ္ပင္ကလည္း ပူေနၿပီ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲက
အပူကုိေတာ့ မွီမယ္မထင္…။

သူမ်ားေတြက ျမကၽြန္းသာကုိ အတြဲေတြကိုယ္စီႏွင့္လာၾကသည္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
တစ္ ေယာက္တည္း ခံစားခ်က္ေတြ လာေရာက္ပြင့္အံျခင္းျဖစ္သည္။ အမွတ္တရမ်ား
စြာတြင္ ဒီျမ ကၽြန္းသာၾကီးကလည္း အမွတ္တရျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ဒီေနရာမွာ ပါးျပင္
ေႏြးေႏြးေလး၏အေငြ႔အ သက္တစ္ခ်ဳိ ႔ႏွင့္သာမန္ထက္ ခုန္ႏႈန္ပုိေသာရင္ခုန္သံမ်ား
ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ အဲ့ဒီျမင္ေနရေသာ သစ္ပင္ေလးေတြ ျမက္ပင္ေလးေတြ ငွက္ေအာ္သံ
ေလးေတြ ခ်စ္သူတုိ႔၏တီးတိုးတီးတုိးတြတ္ ထုိးသံေလးေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္
တြတ္ထုိးစရာေလးေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။
leer más...

Wednesday, September 23, 2009

ဧည့္ခန္းထဲကအတိတ္

| | 6 comments

ငါယုံၾကည္ခ်က္ေတြဘယ္ဆီေရာက္သြားလဲ ?
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေ၀၀ါးသြားတယ္


ျပန္မလာပါနဲ႔
ငါမေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ဘူး

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မနက္ျဖန္ေတြအားလုံးငါ့အတြက္မရွိေတာ့ဘူး
ေပးဆပ္ခဲ့သမွ်အားလုံးရႈံးသြားတယ္ကြာ

ငါ့အိမ္မက္မနက္ျဖန္ေတြအားလုံးမင္းဖ်က္စီးပစ္လုိက္တယ္
စကားလုံးေတြနဲ႔ပါ ။.....။

အျပဳံးမပါတဲ့နႈတ္ဆက္ျခင္းမ်ိဴးနဲ႔
သူနဲ႔အေ၀းဆုံးကုိငါေျပးထြက္ခဲ့တယ္

ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ့မာနကုိနင္းေျခနုိင္ခဲ့တဲ့မင္း ေအာင္နုိင္သူတစ္ေယာက္ရဲ့အျပဳံးမ်ဴိးနဲ႔ဂုဏ္ယူေနလုိက္စမ္းပါ

ငါ့အေပၚမယုံၾကည္ခဲ့တဲ့မင္းအေပၚ
ထားခဲ့မိတဲ့ငါ့ရဲ့သစၥာတရားေတြကုိ မီးရႈိ ႔လုိက္ျပီ

က်ဳိးပဲ့သြားတဲ့အိမ္မက္အပုိင္းအစေတြကုိ
ဘယ္ေတာ့မွျပန္ဆက္ေတာ့ဘူး သင္ခန္းစာတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔အျမဲအမွတ္ရေနေအာင္ေဘာင္ခတ္ျပီးဧည့္ခန္းနံရံမွာခ်ိတ္ထားမယ္။Image and video hosting by TinyPic
leer más...

Saturday, September 19, 2009

မင္းအတြက္

| | 3 comments

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတစ္ခုပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ….
အၾကိမ္ၾကိမ္ရႈံးနိမ့္ခဲ့သူမွန္း အခုမွသိေတာ့တယ္ ..။

အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္သြားတဲ့ ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြ
အမႈိက္တစျဖစ္ခဲ့လုိ႔မီးရႈိ ႔ခံရတာပဲ …။

အၾကိမ္ၾကိမ္လဲျပိဳခဲ့တဲ့ ငါ့အိမ္မက္ေတြကုိ
အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္တည္ေဆာက္ဖုိ႔ ငါၾကိဳးစားခဲ့ဖူးတာပဲ …။

ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္းနႈတ္ဆက္ျခင္းသာအဖတ္တင္ခဲ့တယ္ ..။
၀မ္းမနည္းေတာ့ပါဘူ း ။
တစ္စစီျဖစ္ေနတဲ့ငါ့နွလုံးသား မၾကာခင္ေသဆုံးရမယ္ဆုိတာ
ငါသိနွင့္ျပီးသားပါ ..။

မ်က္ရည္ေတြမလုိခ်င္ပါဘူး ..။ အျပဳံးေတြေ၀ေနတာကုိပဲျမင္ခ်င္တယ္ …။

ေနာက္လွည့္မၾကည့္ပါနဲ႔ ..။
နားမလည္နုိင္တဲ့ဘာသာစကားတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ၾကားေနေပမယ့္မင္းသိမွာမဟုတ္ပါဘူး ..။

မင္းယုံၾကည္တဲ့အမွန္တရားအတြက္
ထပ္တူမညီခဲ့တဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္
မင္းေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းက မင္းအတြက္အမွန္ဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ …။

Image and video hosting by TinyPic
leer más...
welcome from my love home

အၾကံေပးလုိလွ်င္ deathnote.LLLLLL@gmail.com


ေအာ္လံ

သူတုိ႔မွတ္ခ်က္ေတြ

ရုိးရာတုိ႔ပ်င္းခ်ိန္

BloggerStop

တမင္လမ္းမွားၾက သူမ်ား း)))

 
 

Diseñado por: Compartidísimo
Con imágenes de: Scrappingmar©

 
Ir Arriba